¨Spaans benauwd¨
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Michiel en Kim
07 November 2008 | Peru, Puno
Hola amigos!
Na een tijdje geen een berichtje gestuurd te hebben is het nu toch eindelijk weer zover, even een berichtje van ons avontuur in Sucre...
We hadden in Sucre een leuk spaans stel ontmoet waarmee we zelstandig naar Potolo zouden gaan om de voetafdrukken van de dinosourissen te bekijken. We hadden alles uitgezocht en zouden dan in het enige hostel van het dorpje overnachten.
Maar voordat we in Potolo zouden zijn, moesten we 3 uur met de locale bus over een hobbelige weg om er te komen. We zijn in Bolivia wel vaker met locale bussen van A naar B gereist maar deze bus was toch wel anders...
We hadden netjes een ticket gekocht wat alleen maar betekende dat we ergens in de bus een plekje hadden.
Bij aankomst bij de zandvlakte wat de busterminal was, zat de bus al stampvol. Nee niet zoals in Nederland dat je bij Arriva of de NS wel eens moet staan...
Nee, we zaten en daar was ook alles mee gezegd, Michiel bijna in de foetus houding. Gedurende de komende minuten kwamen er meer en meer Bolivianen bij. Dat viel nog mee, en ik dacht ´ah dat trek ik wel´. Maar na 15 minuten zat de bus toch echt tot het randje toe vol en naast dat het benauwd was zat zeker 50% van de Bolivianen in de bus de overheerlijke cocabladeren te kauwen, waardoor het er ook onwijs stonk. We probeerden dan ook maar niet met iemand te praten want de aroma kwam je tegemoet!
Even later kwam een wat oudere Boliviaan eraan en vertelde dat hij toch echt achter onze stoelen moest zitten samen met zijn 3 grote tassen. Ik kreeg het letterlijk spaans benauwd en heb tegen Michiel gezegd dat dit mij te gek werd. Maar goed, hoe kwamen we uit die bus? Uit de ramen springen was iets te hoog, dus moesten we over de armsteunen klauteren, ons soms vasthouden aan een mandje met eieren en na 10 minuten waren we buiten...;)
Daarna zijn we met een toeristenbusje naar andere dinosourissen afdrukken geweest die erg interessant waren maar ons niet dat ene avontuur hebben gegeven.
De volgende dag zijn we met de nachtbus vertrokken naar Cochabamba waar we een middag de stad zouden verkennen. We zaten in een heerlijke cama bus, een bus waar zelfs Michiel gestrekt kon liggen. De weg daar naartoe was alleen over hobbels, stenen en langs stijle afgrond. Midden in de nacht stopte de bus dan ook vaak omdat hij de bocht niet helemaal kon maken. Na wat steken en draaien reden we weer verder en ik was blij dat het zo donker was, ik denk dat het erg hoog was. ;)
In Cochabamba zijn we meteen door gegaan omdat het er regende en uitendelijk zijn we die middag beland in Oruro en hebben we dus een blokje Bolivia gedaan. ;)
We zijn nu in Puno in Peru en de rest van ons verhaal schrijven we over 2 dagen.
Ciao,
Michiel en Kim
Na een tijdje geen een berichtje gestuurd te hebben is het nu toch eindelijk weer zover, even een berichtje van ons avontuur in Sucre...
We hadden in Sucre een leuk spaans stel ontmoet waarmee we zelstandig naar Potolo zouden gaan om de voetafdrukken van de dinosourissen te bekijken. We hadden alles uitgezocht en zouden dan in het enige hostel van het dorpje overnachten.
Maar voordat we in Potolo zouden zijn, moesten we 3 uur met de locale bus over een hobbelige weg om er te komen. We zijn in Bolivia wel vaker met locale bussen van A naar B gereist maar deze bus was toch wel anders...
We hadden netjes een ticket gekocht wat alleen maar betekende dat we ergens in de bus een plekje hadden.
Bij aankomst bij de zandvlakte wat de busterminal was, zat de bus al stampvol. Nee niet zoals in Nederland dat je bij Arriva of de NS wel eens moet staan...
Nee, we zaten en daar was ook alles mee gezegd, Michiel bijna in de foetus houding. Gedurende de komende minuten kwamen er meer en meer Bolivianen bij. Dat viel nog mee, en ik dacht ´ah dat trek ik wel´. Maar na 15 minuten zat de bus toch echt tot het randje toe vol en naast dat het benauwd was zat zeker 50% van de Bolivianen in de bus de overheerlijke cocabladeren te kauwen, waardoor het er ook onwijs stonk. We probeerden dan ook maar niet met iemand te praten want de aroma kwam je tegemoet!
Even later kwam een wat oudere Boliviaan eraan en vertelde dat hij toch echt achter onze stoelen moest zitten samen met zijn 3 grote tassen. Ik kreeg het letterlijk spaans benauwd en heb tegen Michiel gezegd dat dit mij te gek werd. Maar goed, hoe kwamen we uit die bus? Uit de ramen springen was iets te hoog, dus moesten we over de armsteunen klauteren, ons soms vasthouden aan een mandje met eieren en na 10 minuten waren we buiten...;)
Daarna zijn we met een toeristenbusje naar andere dinosourissen afdrukken geweest die erg interessant waren maar ons niet dat ene avontuur hebben gegeven.
De volgende dag zijn we met de nachtbus vertrokken naar Cochabamba waar we een middag de stad zouden verkennen. We zaten in een heerlijke cama bus, een bus waar zelfs Michiel gestrekt kon liggen. De weg daar naartoe was alleen over hobbels, stenen en langs stijle afgrond. Midden in de nacht stopte de bus dan ook vaak omdat hij de bocht niet helemaal kon maken. Na wat steken en draaien reden we weer verder en ik was blij dat het zo donker was, ik denk dat het erg hoog was. ;)
In Cochabamba zijn we meteen door gegaan omdat het er regende en uitendelijk zijn we die middag beland in Oruro en hebben we dus een blokje Bolivia gedaan. ;)
We zijn nu in Puno in Peru en de rest van ons verhaal schrijven we over 2 dagen.
Ciao,
Michiel en Kim
-
08 November 2008 - 08:55
Loes:
Fijn weer een bericht te ontvangen. Ik ben ook blij dat we weer met Michiel kunnen sms-en, nu jullie in Peru zitten.
Vanmiddag gaan we naar het huis van Sari en Sander kijken in Groningen. Morgen is Nanda jarig en gaan we daar een borrel halen. Carlijn komt morgen rond 17.00 uur aan in Auckland (na twee dagen reizen)
Dikke knuffel. Mam -
08 November 2008 - 09:49
Elze:
hola! Goed weer es wat te horen! Ik hoor van Jj dat ik jullie nl. Steeds op msn mis... Veel plezier nog even de laatste weken! Elze. -
08 November 2008 - 10:16
Niels:
heya, jullie hebben wel echt cultuur ervaring opgedaan lijkt me.. 10min om uit die bus te komen.. ik zou kapot zijn hehe. Veel plezier toegewenst! Groetjes Niels -
08 November 2008 - 14:00
Carlijn:
Hey grote broer!
Ik zie het helemaal voor me, dat geklim in de bus, haha! Maar dat maakt het reizen juist ook leuk, toch! Ik heb je ook nog ff een mail gestuurd. Ik zit nu in Beijing en vertrek strax naar New Zealand!! En dan snel op zoek naar een bed!
Dikke knuffel je zusje -
08 November 2008 - 16:36
Robert Kerkhoff:
Heey Michiel en Kim!
Leuk om jullie verhalen te lezen en om de foto's te bekijken.. Ik ben zelf nog niet in aanraking gekomen met Bolivianen of cocabladeren maar uit jullie verhaal op te merken is het verre van relaxed.. :)
Echt top dat jullie je zo'n mooie reis aan het maken zijn! Geniet er maar lekker van. Ik heb vanmorgen Tahnee op het vliegtuig gezet richting Thailand en Australie. Ze gaat daar 9 weken lang vertoeven met een vriendin van haar..
De grote vraag is nog wanneer ik eens het avontuur ga opzoeken! Voorlopig woon ik op mezelf in Haarlem centrum. Ook niet verkeerd maar niet te vergelijken natuurlijk. Als jullie terug zijn in Grunn kom ik een biertje bij je halen! (moet ik nog wel aan deze belofte houden...)
Adiosss -
08 November 2008 - 17:28
Karen:
Nou, ik lees het wel weer.. spannende tijden daarzo. Ik denk dat ik ook erg blij zou zijn dat die busreis in het donker plaatsvond. Moet er niet aan denken om de afgrond in te kunnen kijken wanneer de bus met moeite de draai kan krijgen.
Heel veel plezier daar!!
Dikke kus, Karen -
09 November 2008 - 19:28
Huub En Margreet :
hallo jongelui,zijn wij even blij dat we niet alles weten?( Maar laat ons vooral nog steeds genieten van jullie mooie verhalen.)Veel plezier en groetjes,pama. -
09 November 2008 - 22:41
Marrielle:
Hey Kim (en Michiel natuurlijk)
Leuk om jullie verhalen te lezen. Als ik alles zo lees, wordt ik er zelfs een beetje jaloers van. Echt gaaf om zoveel te hebben gezien en meegemaakt. Misschien overkomt mij dat wellicht ook wel een x.
Liefs -
10 November 2008 - 21:16
Nanda En Heiko:
He lieverds..
Wat leuk dat jullie mij belde op mijn verjaardag!
Echt leuk om in levende lijve iets van jullie te horen. Nog een maandje en waarschijnlijk nog een bezoekje aan onze oom en dan weer richting Groningen( Marum )
Nodig jullie uit voor een etentje als jullie weer back in town zijn..
Liefs Nanda en Heiko... -
12 November 2008 - 17:20
Olga:
Je kunt het allemaal erg plastisch verwoorden Kim, Ik krijg het er zelf warm van als ik jullie "busverhaal" lees.
Nee.....dan Nederland!!
Echte herfststorrmen en lekker fris.
Iets om naar uit te kijken?
groet, Olga
-
16 November 2008 - 08:39
Briem En Ils:
Nou, wij waren 'm ook gesmeerd uit die bus hoor! De terugweg van Madeira zat ik, Ilse, naast een vrouw die jareb geleden al een kunstgebit had moeten hebben. Kun je je de geur een beetje voorstellen? En maar gapen en zuchten... Mijn kant op!!! Dusse, ik snap dat jullie heel rap die bus uit waren, hahahaha!!!
Maarre, kunnen jullie het nog een beetje 'handelen' allemaal? Rustig aan een keep your heads up! Ales komt goed!
XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
